O sztumskim zamku poczytać można bardzo interesujące materiały w internecie

Nie są to jeszcze tak obszerne materiały jak dotyczące malborskiej warowni, z wirtualnym spacerem po jej wnętrzach, lecz poznać można interesujące szczegóły z okresu powstawania zamku i jego dalszej rozbudowy. Jeden z tekstów przedstawia m.in. wieże sztumskiego zamku.

Kolejny tekst opowiada o sposobach przemieszczania się po sztumskim zamku - tym bardziej ciekawe, że nie było w nim korytarzy. Istniały natomiast drewniane lub murowane ganki. W pewnym momencie i one zniknęły - więcej czytajcie na Facebooku!

Poniżej obszerne fragmenty jednego z materiałów.

"Współcześnie jest dla nas oczywiste, że aby dostać się z jednego pomieszczenia do drugiego wewnątrz budynku przechodzimy korytarzami. Trudno sobie wyobrazić by mogło być inaczej. A jednak! Korytarz stał się powszechnym elementem układu wnętrz dopiero w nie tak dawnych czasach. Wprawdzie korytarze budowali już starożytni, trafiały się również w średniowieczu, ale częstsze występowanie tej formy wewnętrznej komunikacji w budynku przyniosły dopiero czasy baroku. W pałacach i dworach w XVII i XVIII wieku stosowano sienie, łączące funkcję komunikacyjną z funkcją sali reprezentacyjnej. Nawet w XIX wieku często nadal łączono pomieszczenia w ciągi bez zastosowania korytarza, tworząc tzw. amfilady.

Budując zamek w Sztumie nie zaplanowano w nim korytarzy, umożliwiających komunikację pomiędzy pomieszczeniami. Jak więc się przemieszczano? Podstawowym sposobem było wchodzenie do poszczególnych wnętrz bezpośrednio z zewnątrz. Na parterze nie sprawiało to oczywiście trudności. Jak radzono sobie na piętrze? Standardową konstrukcją umożliwiającą komunikację między pomieszczeniami piętra były ganki, w postaci dostawionych do elewacji, podpartych np. na słupach lub filarach chodników, zazwyczaj zadaszonych. Stosowano je zarówno w budynkach jednoskrzydłowych, jak i otaczających dziedziniec (krużganki). Mogły być drewniane lub murowane i mieć różną formę, jednak funkcja pozostawała niezmienna - wchodząc po schodach na konkretny poziom, można było się dostać do poszczególnych pomieszczeń, które pozbawione były połączenia wewnątrz budynku.

Sztumskie zamkowe ganki zniknęły na którymś etapie rozbiórki zamkowych struktur, ale pozostały po nich czytelne ślady. Wystarczy przyjrzeć się od strony dziedzińca fasadzie skrzydła południowego, by zauważyć charakterystyczny uskok muru na granicy kondygnacji. O ten uskok opierała się niegdyś konstrukcja ganku. W ścianie bramy zachodniej przetrwał natomiast kamienny wspornik, również kiedyś podtrzymujący belkę ganku. Charakterystyczne kwadratowe otwory w ścianie wieży Więziennej (od strony dziedzińca) są także miejscem osadzenia belek ganku ze schodami. Na podstawie opisów z czasów polskich wiemy jak były rozmieszczone i jak wyglądały sztumskie ganki. Wykonane były z drewna i opierały się na drewnianych słupach. Wchodziło się na nie w rogu przy wieży zachodniej po drewnianych zewnętrznych schodach. Ciągnęły się od bramy zachodniej i wspomnianej wieży, wzdłuż całego skrzydła południowego i domu wielkich mistrzów. Na styku tego budynku z gospodarczym budynkiem wschodnim, czyli dzisiejszą wozownią, były kolejne schody. Podobny ganek posiadało skrzydło zachodnie. Specjalne ganki miały też wspomniana wieża Więzienna i brama wschodnia. Wygląd zamku był więc znacznie bardziej urozmaicony od dzisiejszego."