Msza święta w intencji Miłki Mazurkiewicz i 111 Artystycznej Drużyny Harcerskiej w Starachowicach

Jest okazja, by przypomnieć sobie osobę harcmistrz Ludmiły Mazurkiewicz, zwanej przez harcerzy- Miłką. Wychowała kilka tysięcy harcerzy i harcerek. Zaszczepiła im wielką miłość do tworzenia sztuki, jej scenicznej prezentacji, na jej kontestowanie.

W 1963 roku założyła wspomnianą 111 Artystyczną Drużynę Harcerską i kierowała nią, z ogólnopolskimi sukcesami, aż do śmierci, w 1997 roku. Drużyna istnieje do dziś, ale po śmierci Milki już tak nie błyszczy na arenie ogólnopolskiej. Mąż Ludmiły Mazurkiewicz, Stefan, też działał aktywnie w starachowickim harcerstwie. Obydwoje są pochowani na starachowickim cmentarzu parafialnym Bugaj.

O Miłce Ludmiła Elżbieta Mazurkiewicz urodziła się 9 tycznia 1928 roku, w Brześciu nad Bugiem. Zmarła 19 stycznia 1997 roku w Starachowicach. To polska działaczka kulturalna i harcmistrzyni, poseł na Sejm PRL VII kadencji. Była więziona w przymusowym obozie pracy Łachów koło Warszawy, a w 1944 w tartaku „Bugaj w Starachowicach. W 1946 roku ukończyła Gimnazjum Koedukacyjne Związku Zawodowego Metalowców w Starachowicach, a w 1973 Studium Teatralne w Warszawie, uzyskując wykształcenie wyższe w tym kierunku.

Już od 1936, mając 8 lat, działała w harcerstwie. W 1963 była organizatorką i pierwszą drużynową 111. Artystycznej Drużyny Harcerskiej imienia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Starachowicach. W 1979 roku została komendantką 14. Szczepu imienia Janusza Korczaka w Starachowicach, a w latach 1973–1975 była kierownikiem Wydziału Kultury Kieleckiej Chorągwi ZHP. Od 1968 do 1973 roku zasiadała w Radzie Naczelnej Związku Harcerstwa Polskiego. Była także kierownikiem Klubu Nauczyciela Związku Nauczycielstwa Polskiego w Starachowicach. W 1976 uzyskała mandat posła na Sejm PRL w okręgu Skarżysko-Kamienna. Zasiadała w Komisji Oświaty i Wychowania oraz w Komisji Pracy i Spraw Socjalnych. W 2017 w Starachowicach, skwer przy Komendzie Hufca nazwano imieniem Harcmistrzów Ludmiły i Stefana Mazurkiewiczów.